پادکست خرقه
رمان ترس و لرز/ غلامحسین ساعدی/ قسمت اول
غلامحسین ساعدی #رمان «ترس و لرز» را سال هزاروسیصدو‌چهل‌وشش با تمرکز بر بوم و جغرافیای جنوب ایران نوشت
این رمان که در واقع مجموعه‌ای‌ست از شش #داستان_کوتاه به‌هم گ‌پیوسته راوی خطه‌ای در ناکجاآبادِ جنوب است با شخصیت‌های مشترک و محیطی ثابت. شخصیت‌هایی که عموماً با بیگانه یا ناشناخته‌هایی مواجه می‌شوند و واکنش‌هایی خام و اغلب عجیب و ترسناک نشان می‌دهند. این فرم (مجموعه‌ای از چند #داستان به‌هم‌پیوسته) را ساعدی در «عزادارن بیل» هم تجربه کرده بود که موفقیت این دو کتاب، گواهی بر موفق بودن او در اجرای چنین تجربه‌ای‌ست؛ تجربه‌ای که بعدها در فرم و شکلی دیگر مورد توجه داستان‌نویس‌هایی از جمله بیژن نجدی هم قرار گرفت
درباره‌ی غلامحسین ساعدی: ساعدی (زادهٔ ۲۴ دی ۱۳۱۴، تبریز – درگذشتهٔ ۲ آذر ۱۳۶۴، پاریس) با نام مستعارِ گوهرمراد، نویسنده و پزشک ایرانی بود. او #نمایشنامه هم می‌نوشت و پس از #بهرام_بیضایی و #اکبر_رادی از نامدارترین نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی به‌شمار می‌رود.از آثار برجسته او می‌توان به نمایشنامه «چوب‌به‌دست‌های ورزیل» و مجموعه داستان «عزاداران بیل» اشاره کرد. فیلم‌های مشهوری مانند «گاو» و «دایره مینا» بر اساس نوشته‌های او ساخته شده‌اند و بسیاری فیلم‌های دیگر هم بی‌ذکر نامی از او (از جمله «اژدها وارد می‌شود») با نگاهی به ایده‌ی آثار درخشانی مانند «ترس و لرز» ساخته شده‌اند. ساعدی در خلق دیالوگ‌های زنده و پویا مهارت داشت و از آن‌ها برای پیش‌برد داستان و تعمیق شخصیت‌ها بهره می‌برد. تجربیات او به عنوان روان‌پزشک نیز در آثارش منعکس شده و به تحلیل روان‌شناختی شخصیت‌ها کمک می‌کرد. فضاسازی‌های او اغلب تلخ و بر مبنای فقر اقتصادی و فرهنگی‌ست که به ایجاد حس همذات‌پنداری در خواننده منجر می‌شود
قسمت اول این رمان را با صدای محسن بوالحسنی بشنوید و لینک آن را برای دوستان خود ارسال کنید
از طریق سایت حامی باش چه در ایران، چه خارج از ایران، با دُنیت‌کردن یا همون همت عالی، از خرقه حمایت کنید