"خویشکاری" برگفته از واژهی پهلوی "فَرَه" است؛ به معنای اینکه هر انسانی در یک هدف و موقعیت ویژه بهترین بهره مندی از موجودیت خودش را ابراز می دارد. در همین راستا هر فردی خویشکاری ویژه ای دارد و زمانی که آن خویشکاری را محقق کند،به هدف آفرینش خود دست می یابد و در آرامش قرار می گیرد.