مهم نیست که چقدر سخت تلاش می کنید تا با فرزندان و اطرافیان خود ارتباط بر قرار کنید یا با آنها باشید، وقتی آنها را نمی بینید و پاسخگوی نیازهای شان نیستید، تنهایی هیجانی را برایشان رقم می زنید. آنها در بزرگسالی جذب همسران و دوستانی می شوند که ناکام کننده و دردسرساز هستند.
افرادی که ویژگی های غالب آنها اشتغال ذهنی با مسائل خودشان و ناتوانی در حفظ یک رابطه هیجانی عمیق است.